پژوهشگر انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، میزان نیتریت و نیترات ۳۰ برند آب‌ بسته‌بندی پر مصرف شهر تهران را در قالب طرح پژوهشی ارزیابی کرد.

به گزارش روابط عمومی انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، دکتر سعیده اسماعیلی در پژوهشی با هدف بررسی میزان نیترات در آب‌های بسته‌بندی اظهار کرد: آب اساسی‌ترین عنصر برای بقای موجودات زنده است و حدود ۶۵-۷۵ درصد از وزن بدن انسان را تشکیل می‌دهد.

وی ادامه داد: هرساله در دنیا بیش از ۸/۱ میلیون نفر در اثر بیماری های ناشی از آب جان خود را از دست می‌دهند و این موضوع به یکی از شایع‌ترین و مهم‌ترین علت مرگ و میر تبدیل شده است.

دکتر اسماعیلی با اشاره به اینکه مردم به دلایل مختلف از جمله عدم کیفیت مطلوب آب آشامیدنی سیستم‌های توزیع، کمبود آب شرب، سهولت دسترسی و هزینه نسبتا پایین از آب‌های بسته بندی شده استفاده می‌کنند، گفت: نگرانی‌ها و سوالات زیادی در زمینه حضور آلاینده‌هایی از جمله نیترات و نیتریت در آنها وجود دارد.

این پژوهشگر انستیتو تاکید کرد: با توجه به عوارض جبران ناپذیر این آلاینده‌ها در بدن انسان و همچنین ابهاماتی که در خصوص میزان آلودگی آب‌های بسته بندی به نیترات و نیتریت وجود دارد، در این طرح میزان این آلاینده‌ها در آب‌های بسته‌بندی شده، آب‌های معدنی و آب‌های آشامیدنی بسته بندی شده در فصل تابستان و زمستان در ۳۰ برند پر مصرف درسطح بازار تهران مورد بررسی و تحلیل آماری قرار گرفت و نتایج با حدود مجاز ملی و بین المللی مورد مقایسه و وضعیت موجود از نظر سلامت آب‌های بسته‌بندی بررسی شد.

دکتر اسماعیلی گفت: نتایج نشان داد غلظت نیترات در آب‌های آشامیدنی بسته‌بندی شده بیشتر از آب‌های معدنی بسته‌بندی شده و محتوای آن در فصول مختلف سال تقریبا ثابت است.

پژوهشگر انستیتو اضافه کرد: محتوای نیتریت موجود در آب در فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان بود و در نمونه‌های آب آشامیدنی بسته‌بندی شده بیشتر از آب معدنی بسته بندی شده بود.

دکتر اسماعیلی ادامه داد: مطابق نتایج غلظت نیتریت در آب‌های بسته‌بندی شده در موارد جزئی بالاتر از حد مجاز بوده  ضمن اینکه خطر سلامتی برای آلاینده‌های نیترات و نیتریت در آب‌های بسته‌بندی شده در محدوده قابل قبول است.

 وی اضافه کرد: در بحث انطباق برچسب گذاری نیز در مواردی عدم انطاق مشاهده شد به طور مثال میزان نیترات و نیتریت در ۶۵ درصد و ۳۵ درصد نمونه‌ها بیشتر از مقدار برچسب‌گذاری شده روی بطری‌ها بود، اگرچه محتویات شیمیایی عمده آب بطری معمولا روی برچسب ذکر شده است، ولی بین محتوای شیمیایی برچسب آب بطری و اندازه‌گیریهای آزمایشگاهی مواردی اختلافی دیده شده بود که مطالعات گسترده‌تری در آینده برای تصدیق مقادیر ذکرشده محتویات شیمیایی موجود در برچسب محصول برای اطمینان از کیفیت آب بطری توسط سازمان‌های ذی‌صلاح پیشنهاد می‌شود.